Op pad met Wim van Heemst

“Daarvoor was ik een klein jaartje voorzitter van de deelgemeente Kralingen-Crooswijk. Dat was mijn eerste ervaring in de politiek en dat vond ik erg leuk. De deelgemeenten werden opgeheven en toen vroeg ik me af wat ik dan kon doen. Ik zat al in de waterwereld door mijn jarenlange werk bij de Unie van Waterschappen. Als voorzitter van de deelgemeente was ik ook betrokken bij de blauwalg in de Kralingse Plas. Eigenlijk was het waterschap een logische vervolgstap”, legt Wim uit.

‘Parttime pensionado’

Wim noemde zichzelf een ‘parttime pensionado’ toen hij gevraagd werd om hoogheemraad te worden. “Dat was even een afweging. Het is een mooie klus, maar ik moest er wel vrijheid voor inleveren. Ik vind het enorm fijn en leuk om te doen en ben dankbaar dat ik het mag doen. Op papier werk ik 0,7 fte. In de praktijk is dat momenteel wel meer. Ik vind het niet erg om hard te werken, maar hoop wel dat het over een heel jaar een beetje in verhouding is”, vertelt Wim. Hij heeft het erg naar zijn zin bij het waterschap. “Ik wil hard werken in een leuke omgeving met leuke collega’s. Gezien mijn ervaring van de laatste twee maanden, vermoed ik dat dat wel gaat lukken. We voeren ook discussies maar altijd met respect. Dat is belangrijk”, vindt Wim.

Waterwethouder

“Als mensen vragen wat ik doe, wil ik dat eenvoudig uitleggen. Als VV-lid zei ik altijd dat ik lid van het algemeen bestuur was. Hoogheemraad vind ik een erg chique naam. Eigenlijk ben ik een soort waterwethouder. Ik vind het belangrijk om te vertellen welk werk ik doe of eigenlijk welk werk we doen. Dan leg ik mensen uit dat ik eraan bijdraag dat de komende generaties minder medicijnresten, microplastics en pfas in het water zullen hebben. Ja, aan sommige dingen kunnen mensen zelf iets doen, door bijvoorbeeld shampoo te gebruiken zonder microplastics. Andere zaken zoals medicijnresten en pfas hebben we andere overheden en bedrijven bij nodig. Er is geen kant-en-klare oplossing. Een ding is zeker: Alleen kun je het niet…”, zegt Wim stellig.

Waterutopia

Veilig wonen in dit deltagebied en een gezonde omgeving om in te leven, werken en recreëren, dat vindt Wim heel belangrijk. “Voor 2030 moeten we energieneutraal zijn. Ik vraag me af ‘kan het eerder’. Ik zou heel graag willen dat we vanuit het waterschap maximaal kunnen en willen bijdragen om de temperatuurstijging te beperken tot 1,5 graad. Bijvoorbeeld door energieneutraal te zijn. En vervolgens moeten we kijken hoe we om kunnen gaan met ons gebied. Het gaat niet over morgen, maar over de toekomst. Het zou toch jammer zijn als we een deel van ons land moeten opgeven”, filosofeert Wim.