Gemaal Boezemsingel

Op een zonnige windstille dag kunt het woord goed lezen op het water.

Vuilvishuisje

Vroeger werd hier vuil uit het water van de singel gevist. Daarom wordt dit gebouw ook wel vuilvishuisje genoemd. Dit rijksmonument uit 1890 vormt het zichtbare eindpunt van het 19e-eeuwse Waterproject Rotterdam. Voor dit project werden meerdere singels aangelegd, voor schoner water en een betere doorstroming van water in de stad. Het gebouw is nu in gebruik als gemaal. Een gemaal wordt gebruikt om de hoogte van het water te regelen in een bepaald gebied.

Rose en Zocher

In 1842 ontwierp stadsarchitect W.N. Rose een systeem van vijf singels. De aanleg ging helaas niet door vanwege de hoge kosten. Pas toen in 1848 een zware cholera-epidemie uitbrak en vijf jaar later weer één, werd Rose gevraagd om met een aangepast plan te komen. Dat singelplan is in 1854 goedgekeurd en uitgevoerd met singels in Engelse landschapsstijl, naar ontwerp van landschapsarchitect J.D. Zocher.

Waterstand in de singels

Wanneer het water in de Boezemsingel en de Crooswijksesingel hoog staat, pompt dit gemaal het teveel aan water weg naar de Rotte. Dit gebeurt automatisch. In de singels staan sensoren die de waterstand meten. Het gemaal gaat aan als het water hoger komt te staan dan 2,30 meter onder Normaal Amsterdams Peil (NAP).

Schoon en gezond water

Het is goed dat er singels zijn in de stad. Hierin vangen we water op als het veel of hard regent. Singels zijn ook een fijne plek voor allerlei waterdieren en -planten. Veel bewoners zijn blij met water en groen in hun buurt. Om het water schoon en gezond te houden, is het belangrijk om er niets in te gooien dat er niet hoort. Afval hoort in prullenbakken en dieren voeren hoeft niet. Brood is bijvoorbeeld te zout voor vogels, waardoor ze ziek kunnen worden.